ภาษาอาหรับ ภาษาเขมร ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาอินโดนีเซีย ภาษาลาว ภาษามลายู(ยาวี) ภาษามาเลเซีย ภาษาตากาล็อก ภาษาเวียดนาม ภาษาจีนเป็นไทย

BACK

[熟语, 成语]/สำนวนจีน

成语词典/พจนานุกรมสำนวน:

[熟语, 成语]/สำนวนจีน 释义/ความหมาย
残膏剩馥
cán gāo shèng fù
残:剩余;膏:油脂;馥:香气。比喻前人留下的文学遗产。
出处/ที่มา
《新唐书・杜甫传赞》:“唐诗人杜甫,浑涵汪茫,千汇万状,兼古今而有之。他人不足,甫乃厌余,残膏剩馥,沾丐后人多矣。”
示例/ตัวอย่าง
君之文非不如人,今彼籍吾~者,取青紫如捡荠。
★明・宋廉《梅府君墓志铭》
《 前一篇 后一篇 》
[熟语, 成语]/สำนวนจีน 拼音/พินอิน
说黄道黑 shuō huáng dào hēi
残圭断璧 cán guī duàn bì
说梅止渴 shuō méi zhǐ kě
残年暮景 cán nián mù jǐng
剪烛西窗 jiǎn zhú xī chuāng
蚕丛鸟道 cán cóng niǎo dào
简贤附势 jiǎn xián fù shì
惨绿愁红 cǎn lü chóu hóng
蹇之匪躬 jiǎn zhī fěi gōng
仓皇失措 cāng huáng shī cuò
水天一色 shuǐ tiān yī sè
水秀山明 shuǐ xiù shān míng
硕大无比 shuò dà wú bǐ
江左夷吾 jiāng zuǒ yí wú
将错就错 jiāng cuò jiù cuò
思深忧远 sī shēn yōu yuǎn
见怪不怪 jiàn guài bù guài
死灰槁木 sǐ huī kū mù
讲古论今 jiǎng gǔ lùn jīn
俟河之清 sì hé zhī qīng
柴毁灭性 chái huǐ miè xìng
jiàn jī ér zuò
见钱眼开 jiàn qián yǎn kāi
狡焉思肆 jiǎo yān sī sì
矫枉过当 jiǎo wǎng guò dāng
较德焯勤 jiào dé zhuō qín
接连不断 jiē lián bù duàn
见世生苗 jiàn shì shēng miáo
长枕大衾 cháng zhěn dà qīn
街谈巷语 jiē tán xiàng yǔ