BACK
[熟语, 成语]/สำนวนจีน
成语词典/พจนานุกรมสำนวน:
[熟语, 成语]/สำนวนจีน |
释义/ความหมาย |
流风余韵 liú fēng yú yùn |
前代流传给后世的风雅韵事。 |
出处/ที่มา |
清・张潮《虞初新志・焚琴子传》:“卒之无有识生之才而用之者,宜其伤于情而碎于琴也。然生流风余韵,宛在丹山碧水之间,迄今登鼓山之亭,如闻其哭焉。” |
示例/ตัวอย่าง |
然而~,足以兴起后人,则惟乡先生之言行为最易入。 ★清・方宗诚《桐城文录序》 |
[熟语, 成语]/สำนวนจีน |
拼音/พินอิน |
豆萁燃豆 |
dòu qí rán dòu |
舄乌虎帝 |
xì wū hǔ dì |
毒赋剩敛 |
dú fù shèng liǎn |
毒蛇猛兽 |
dú shé měng shòu |
流离失所 |
liú lí shī suǒ |
读书三到 |
dú shū sān dào |
柳啼花怨 |
liǔ tí huā yuàn |
柳腰花态 |
liǔ yāo huā tài |
下阪走丸 |
xià bǎn zǒu wán |
下笔如神 |
xià bǐ rú shén |
冬温夏清 |
dōng wēn xià qīng |
六问三推 |
liù wèn sān tuī |
龙断可登 |
lóng duàn kě dēng |
龙肝豹胎 |
lóng gān bào tāi |
独占鳌头 |
dú zhàn áo tóu |
杜门谢客 |
dù mén xiè kè |
先下手为强 |
xiān xià shǒu wéi qiáng |
蠹众木折 |
dù zhòng mù zhé |
鲜眉亮眼 |
xiān méi liàng yǎn |
龙骧蠖屈 |
lóng xiāng huò qū |
闲云野鹤 |
xián yún yě hè |
妒贤疾能 |
dù xián jí néng |
蝼蚁贪生 |
lóu yǐ tān shēng |
显微阐幽 |
xiǎn wēi chǎn yōu |
献可替否 |
xiàn kě tì fǒu |
相得甚欢 |
xiāng dé shèn huān |
相去几何 |
xiāng qù jǐ hé |
相沿成俗 |
xiāng yán chéng sú |
遁世绝俗 |
dùn shì jué sú |
绿林豪杰 |
lù lín háo jié |