ภาษาอาหรับ ภาษาเขมร ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาอินโดนีเซีย ภาษาลาว ภาษามลายู(ยาวี) ภาษามาเลเซีย ภาษาตากาล็อก ภาษาเวียดนาม ภาษาจีนเป็นไทย

BACK

[熟语, 成语]/สำนวนจีน

成语词典/พจนานุกรมสำนวน:

[熟语, 成语]/สำนวนจีน 释义/ความหมาย
独善其身
dú shàn qí shēn
独:唯独;善:好,维护。原意是做不上官就修养好自身。现指只顾自己,不管别人。
出处/ที่มา
《孟子・尽心上》:“穷则独善其身,达则兼善天下。”
示例/ตัวอย่าง
~尽日安,何须千古名不朽。(明・罗贯中《三国演义》第三十七回)
《 前一篇 后一篇 》
[熟语, 成语]/สำนวนจีน 拼音/พินอิน
琼浆金液 qióng jiāng jīn yè
短褐穿结 duǎn hè chuān jié
琼楼金阙 qióng lóu jīn què
根深蒂固 gēn shēn dì gù
根生土长 gēn shēn tǔ zhǎng
浮白载笔 fú bái zǎi bǐ
父慈子孝 fù cí zǐ xiào
秋后算账 qiū hòu suàn zhàng
秋水盈盈 qiū shuǐ yíng yíng
庚癸频呼 gēng guǐ pín hū
求马于唐肆 qiú mǎ yú táng sì
求生害仁 qiú shēng hài rén
海内存知己,天涯若比邻 hǎi nèi cún zhī jǐ,tiān yá
清耳悦心 qīng ěr yuè xīn
后车之戒 hòu chē zhī jiè
功成弗居 gōng chéng fú jū
清闲自在 qīng xián zì zài
疾风劲草 jí fēng jìn cǎo
曲里拐弯 qū lǐ guǎn wān
恭行天罚 gōng xíng tiān fá
清音幽韵 qīng yīn yōu yùn
趋时奉势 qū shí fèng shì
取青妃白 qǔ qīng fēi bái
民安物阜 mín ān wù fù
内省不疚 nèi xǐng bù jiù
诟龟呼天 gòu guī hū tiān
弃书捐剑 qì shū juān jiàn
劝百讽一 quàn bǎi fěng yī
鹘仑吞枣 hú lún tūn zǎo
群龙无首 qún lóng wú shǒu