ภาษาอาหรับ ภาษาเขมร ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาอินโดนีเซีย ภาษาลาว ภาษามลายู(ยาวี) ภาษามาเลเซีย ภาษาตากาล็อก ภาษาเวียดนาม ภาษาจีนเป็นไทย

BACK

[熟语, 成语]/สำนวนจีน

成语词典/พจนานุกรมสำนวน:

[熟语, 成语]/สำนวนจีน 释义/ความหมาย
饿莩遍野
è piǎo biàn yě
莩:饿死的人。到处是饿死的人。形容人民因饥饿而大量死亡的悲惨景象。
出处/ที่มา
《孟子・梁惠王上》:“庖有肥肉,厩有肥马,民有饥色,野有饿莩,此率兽而食人也。”
示例/ตัวอย่าง
是岁大荒,百姓皆食枣菜,~(明・罗贯中《三国演义》第十三回)
《 前一篇 后一篇 》
[熟语, 成语]/สำนวนจีน 拼音/พินอิน
秋风团扇 qiū fēng tuán shàn
浮白载笔 fú bái zǎi bǐ
亘古亘今 gèn gǔ gèn jīn
亘古未有 gèn gǔ wèi yǒu
敢不承命 gǎn bù chéng mìng
更唱迭和 gēng chàng dié hé
更仆难终 gēng pú nán zhōng
庚癸频呼 gēng guǐ pín hū
绠短绝泉 gěng duǎn jué quán
求人不如求己 qiú rén bù rú qiú jǐ
龟冷支床 guī lěng zhī chuáng
公明正大 gōng míng zhèng dà
清风朗月 qīng fēng lǎng yuè
虎落平川 hǔ luò píng chuān
清贫如洗 qīng pín rú xǐ
祸兮福所倚,福兮祸所伏 huò xī fú suǒ yǐ,fú xī hu
及宾有鱼 jí bīn yoǔ yú
攻瑕指失 gōng xiá zhǐ shī
屈蠖求伸 qū huò qiú shēn
清一色 qīng yī sè
金壶墨汁 jīn hú mò zhī
取乱存亡 qǔ luàn cún wáng
狗口里生不出象牙 gǒu kǒu lǐ shēng bù chū xiàng yá
狗血喷头 gǒu xuè pēn tóu
苟且之心 gǒu qiě zhī xīn
拳拳服膺 quán quán fú yīng
孤陋寡闻 gū lòu guǎ wén
沽名卖直 gū míng mài zhí
如臂使指 rú bì shǐ zhǐ
少不更事 shào bù gēng shì