ภาษาอาหรับ ภาษาเขมร ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาอินโดนีเซีย ภาษาลาว ภาษามลายู(ยาวี) ภาษามาเลเซีย ภาษาตากาล็อก ภาษาเวียดนาม ภาษาจีนเป็นไทย

BACK

[熟语, 成语]/สำนวนจีน

成语词典/พจนานุกรมสำนวน:

[熟语, 成语]/สำนวนจีน 释义/ความหมาย
骚人墨客
sāo rén mò kè
骚人:屈原作《离骚》,因此称屈原或《楚辞》的作者为骚人。墨客:文人。指诗人、作家等风雅的文人。
出处/ที่มา
唐・李白《古风》诗:“正声何微茫,哀怨起骚人。”汉・扬雄《长杨赋》:“墨客降席,再拜稽首。”
示例/ตัวอย่าง
或因写物创意而运思高妙,如~,登高而赋。
★《宣和画谱》卷十二
《 前一篇 后一篇 》
[熟语, 成语]/สำนวนจีน 拼音/พินอิน
红白喜事 hóng bái xǐ shì
半截入土 bàn jié rù tǔ
红粉青楼 hóng fěn qīng lóu
红旗报捷 hóng qí bào jié
半面之旧 bàn miàn zhī jiù
嫂溺叔援 sǎo nì shū yuán
半死不活 bàn sǐ bù huó
闳中肆外 hóng zhōng sì wài
僧多粥少 sēng duō zhōu shǎo
邦以民为本 bāng yǐ mín wéi běn
傍观冷眼 bàng guān lěng yǎn
鸿篇巨制 hóng piān jù zhì
包羞忍耻 bāo xiū rěn chǐ
宝珠市饼 bǎo zhū shì bǐng
山崩水竭 shān bēng shuǐ jié
保泰持盈 bǎo tài chì yíng
后悔不及 hòu huǐ bù jí
后浪催前浪 hòu làng cuī qián làng
山遥水远 shān yáo shuǐ yuǎn
鲍子知我 bào zǐ zhī wǒ
暴衣露冠 pù yī lù guàn
善始令终 shàn shǐ lìng zhōng
红装素裹 hóng zhuāng sù guǒ
赏罚信明 shǎng fá xìn míng
虎斗龙争 hǔ dòu lóng zhēng
上慢下暴 shàng màn xià bào
户枢不蠹 hù shū bù dù
胡服骑射 hú fú qí shè
舌尖口快 shé jiān kǒu kuài
化日光天 huà rì guāng tiān