ภาษาอาหรับ ภาษาเขมร ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาอินโดนีเซีย ภาษาลาว ภาษามลายู(ยาวี) ภาษามาเลเซีย ภาษาตากาล็อก ภาษาเวียดนาม ภาษาจีนเป็นไทย

BACK

[熟语, 成语]/สำนวนจีน

成语词典/พจนานุกรมสำนวน:

[熟语, 成语]/สำนวนจีน 释义/ความหมาย
本支百世
běn zhī bǒi shì
指子孙昌盛,百代不衰。
出处/ที่มา
《诗・大雅・文王》:“文王孙子,本支百世。”毛传:“本,本宗也;支,支子也。”郑玄笺:“其子孙
示例/ตัวอย่าง
夫五代之臣,以道事君,泽及草木,仁被率土,是以福祚流行,~。
★《后汉书・五符传》
《 前一篇 后一篇 》
[熟语, 成语]/สำนวนจีน 拼音/พินอิน
坌鸟先飞 bèn niǎo xiān fēi
哗世取宠 huá shì qǔ chǒng
绷巴吊拷 bēng bā diào kǎo
逼不得已 bī bù dé yǐ
舍本逐末 shě běn zhú mò
化民易俗 huà mín yì sú
鼻青眼肿 bí qīng yǎn zhǒng
舍生取义 shě shēng qǔ yì
社会贤达 shè huì xián dá
画符念咒 huà fú niàn zhòu
怙顽不悛 hù wán bù quān
身不由主 shēn bù yóu zhǔ
花阶柳市 huā jiē liǔ shì
身名俱泰 shēn míng jù tai
画意诗情 huà yì shī qíng
话里有话 huà lǐ yǒu huà
深奥莫测 shēn ào mò cè
闭关却扫 bì guān què sǎo
闭门不出 bì mén bù chū
闭门埽轨 bì mén sào guǐ
深山穷林 shēn shān qióng lín
花枝招颤 huā zhī zhāo chàn
神采飞扬 shén cǎi fēi yáng
神而明之 shén ér míng zhī
神哗鬼叫 shén huá guǐ jiào
砭庸针俗 biān yōng zhén sú
画龙点晴 huà lóng diǎn jīng
黄口孺子 huáng kǒu rú zǐ
恍恍荡荡 huǎng huǎng dàng dàng
慎重其事 shèn zhòng qí shì