ภาษาอาหรับ ภาษาเขมร ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาอินโดนีเซีย ภาษาลาว ภาษามลายู(ยาวี) ภาษามาเลเซีย ภาษาตากาล็อก ภาษาเวียดนาม ภาษาจีนเป็นไทย

BACK

[熟语, 成语]/สำนวนจีน

成语词典/พจนานุกรมสำนวน:

[熟语, 成语]/สำนวนจีน 释义/ความหมาย
美芹之献
měi qín zhī xiàn
用以自谦所献菲薄,不足当意。
出处/ที่มา
《列子・杨朱》:“昔人有美戎菽,甘苔茎、芹萍子者,对乡豪称之。乡豪取而尝之,蜇于口,惨于腹。众哂而怨之,其人大惭。”
示例/ตัวอย่าง
所提数条意见,为~,仅供参考。
《 前一篇 后一篇 》
[熟语, 成语]/สำนวนจีน 拼音/พินอิน
刑余之人 xíng yú zhī rén
美如冠玉 měi rú guān yù
飞刍挽粟 fēi chú wǎn sù
昧地瞒天 mèi dì mán tiān
袂云汗雨 mèi yún hàn yǔ
行不由径 xíng bù yóu jìng
飞鸿印雪 fēi hóng yìn xuě
行奸卖俏 xíng jiān mài qiào
飞鸟惊蛇 fēi niǎo jīng shé
飞沙走石 fēi shā zǒu shí
猛虎出山 měng hǔ chū shān
飞殃走祸 fēi yāng zǒu huò
飞针走线 fēi zhēn zǒu xiàn
弥天大祸 mí tiān dà huò
迷惑不解 mí huò bù jiě
迷天大罪 mí tiān dà zuì
吠非其主 fèi fēi qí zhǔ
沸反盈天 fèi fǎn yíng tiān
分别门户 fēn bié mén hù
绵绵不绝 mián mián bù jué
腼颜天壤 miǎn yán tiān rǎng
面黄肌瘦 miàn huáng jī shòu
面朋口友 miàn péng kǒu yǒu
袖手旁观 xiù shǒu páng guān
焚林竭泽 fén lín jié zé
粉面油头 fěn miàn yóu tóu
名垂竹帛 míng chuí zhú bó
丰度翩翩 fēng dù piān piān
名落孙山 míng luò sūn shān
悬崖勒马 xuán yá lè mǎ