ภาษาอาหรับ ภาษาเขมร ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาอินโดนีเซีย ภาษาลาว ภาษามลายู(ยาวี) ภาษามาเลเซีย ภาษาตากาล็อก ภาษาเวียดนาม ภาษาจีนเป็นไทย

BACK

[熟语, 成语]/สำนวนจีน

成语词典/พจนานุกรมสำนวน:

[熟语, 成语]/สำนวนจีน 释义/ความหมาย
贤良方正
xián liáng fāng zhèng
贤良:才能,德行好;方正:正直。汉武帝时推选的一种举荐官吏后备人员的制度,唐宋沿用,设贤良方正科。指德才兼备的好人品。
出处/ที่มา
《史记・平准书》:“当是之时,招尊方正贤良文学之士,或至公卿大夫。”
示例/ตัวอย่าง
门首都竖着金字匾额,也有写着“~”的,也有写着“孝悌力田”的。
★清・李汝珍《镜花缘》第二十三回
《 前一篇 后一篇 》
[熟语, 成语]/สำนวนจีน 拼音/พินอิน
睹微知著 dǔ wēi zhī zhù
睹物思人 dǔ wù sī rén
睹著知微 dǔ zhù zhī wēi
龙蛰蠖屈 lóng zhé huò qū
杜渐除微 dù jiàn chú wēi
涎皮涎脸 xián pí xián liǎn
衔华佩实 xián huá pèi shí
断梗飘萍 duàn gěng piāo píng
鲁戈回日 lǔ gē huí rì
鲁阳挥戈 lǔ yáng huī gē
陆离斑驳 lù lí bān bó
鹿驯豕暴 lù xùn shǐ bào
路见不平 lù jiàn bù píng
漏泄春光 lòu xiè chūn guāng
镂骨铭心 lòu gǔ míng xīn
敦默寡言 dūn mò guǎ yán
露尾藏头 lù wěi cáng tóu
遁迹黄冠 dùn jì huáng guàn
香消玉损 xiāng xiāo yù sǔn
率土之滨 shuài tǔ zhī bīn
绿惨红销 lǜ cǎn hóng xiāo
象煞有介事 xiàng shà yǒu jiè shì
多嘴多舌 duō zuǐ duō shè
鸾交凤俦 luán jiāo fèng chóu
逍遥自得 xiāo yáo zì dé
恶贯已盈 è guàn yǐ yíng
恶语中伤 è yǔ zhòng shāng
捋虎须 luō hǔ xū
孝子慈孙 xiào zǐ cí sūn
落叶归根 luò yè guī gēn