ภาษาอาหรับ ภาษาเขมร ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาอินโดนีเซีย ภาษาลาว ภาษามลายู(ยาวี) ภาษามาเลเซีย ภาษาตากาล็อก ภาษาเวียดนาม ภาษาจีนเป็นไทย

BACK

[熟语, 成语]/สำนวนจีน

成语词典/พจนานุกรมสำนวน:

[熟语, 成语]/สำนวนจีน 释义/ความหมาย
风虎云龙
fēng hǔ yún lóng
虎啸生风,龙起生云。指同类事物相互感应。旧时也比喻圣主得贤臣,贤臣遇明君。
出处/ที่มา
《周易・乾》:“云从龙,风从虎。”
示例/ตัวอย่าง
古来真主百灵扶,~自不孤。
★明・冯梦龙《东周列国志》第二十七回
《 前一篇 后一篇 》
[熟语, 成语]/สำนวนจีน 拼音/พินอิน
风花雪月 fēng huā xuě yuè
风华正茂 fēng huá zhèng mào
冥漠之乡 míng mò zhī xiāng
冥顽不灵 míng wán bù líng
铭肤镂骨 míng fū lòu gǔ
学老于年 xué lǎo yú nián
风流儒雅 fēng liú rú yǎ
雪案萤窗 xuě àn yíng chuāng
谬采虚声 miù cǎi xū shēng
风平浪静 fēng píng làng jìng
风雨萧条 fēng yǔ xiāo tiáo
血泪盈襟 xuè lèi yíng jīn
风烛草露 fēng zhú cǎo lù
埙篪相和 xūn chí xiāng hè
锋镝余生 fēng dí yú shēng
寻瑕伺隙 xún xiá sì xì
抹粉施脂 mò fěn shī zhī
蜂拥蚁屯 fēng yōng yǐ tún
徇情枉法 xùn qíng wǎng fǎ
讽一劝百 fěng yī quàn bǎi
谋臣武将 móu chén wǔ jiàng
亚肩叠背 yà jiān dié bèi
风清月白 fēng qīng yuè bái
木心石腹 mù xīn shí fù
奉令承教 fèng lìng chéng jiào
佛头着粪 fó tóu zhuó fèn
言和意顺 yán hé yì shùn
伏地圣人 fú dì shèng rén
言行不贰 yán xíng bù èr
暮景桑榆 mù jǐng sāng yú