ภาษาอาหรับ ภาษาเขมร ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาอินโดนีเซีย ภาษาลาว ภาษามลายู(ยาวี) ภาษามาเลเซีย ภาษาตากาล็อก ภาษาเวียดนาม ภาษาจีนเป็นไทย

BACK

[熟语, 成语]/สำนวนจีน

成语词典/พจนานุกรมสำนวน:

[熟语, 成语]/สำนวนจีน 释义/ความหมาย
硕学通儒
shuò xué tōng rú
儒:指读书人。学问渊博,通达事理的学者。
出处/ที่มา
《后汉书・杜林传》:“博洽多闻,时称通儒。”《南史・顾越传》:“弱冠游学都下,通儒硕学,必造门质疑,讨论无倦。”
示例/ตัวอย่าง
《 前一篇 后一篇 》
[熟语, 成语]/สำนวนจีน 拼音/พินอิน
江淹才尽 jiāng yān cái jìn
藏污纳垢 cáng wū nà gòu
江左夷吾 jiāng zuǒ yí wú
藏踪蹑迹 cáng zōng niè jī
将遇良才 jiàng yù liáng cái
操翰成章 cāo hàn chéng zhāng
操身行世 cāo shēn xíng shì
将李代桃 jiāng lǐ dài táo
死败涂地 sǐ bài tú dì
见惯不惊 jiàn guàn bù jīng
将顺其美 jiāng shùn qí měi
侧目而视 cè mù ér shì
似醉如痴 sì zuì rú chī
察言观行 chá yán guān xíng
拆东补西 chāi dōng bǔ xī
柴天改玉 chái tiān gǎi yù
宋斤鲁削 sòng jīn lǔ xuē
见弃于人 jiàn qì yǔ rén
插翅难逃 chā chì nán táo
矫情饰诈 jiǎo qíng shì zhà
俗不可医 sú bù kě yī
较短 jiào duǎn xié cháng
溯端竟委 sù duān jìng wěi
隋珠和璧 suí zhū hé bì
长吁短气 cháng xū duǎn qì
尝胆卧薪 cháng dǎn wò xīn
岁寒知松柏 suì hán zhī sōng bǎi
结发夫妻 jié fà fū qī
截镫留鞭 jié dèng liú biān
朝饔夕飧 zhāo yōng xī sūn