ภาษาอาหรับ ภาษาเขมร ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาอินโดนีเซีย ภาษาลาว ภาษามลายู(ยาวี) ภาษามาเลเซีย ภาษาตากาล็อก ภาษาเวียดนาม ภาษาจีนเป็นไทย

BACK

[熟语, 成语]/สำนวนจีน

成语词典/พจนานุกรมสำนวน:

[熟语, 成语]/สำนวนจีน 释义/ความหมาย
褒善贬恶
bāo shàn biǎn è
褒:赞扬;贬:批评。对好人好事加以赞扬;对坏人坏事加以斥责。指分清善恶,提出公正的评价。
出处/ที่มา
宋・邵博《闻见后录》:“君子为小人所胜抑者,不过禄位耳。惟有三四寸管子,向口角头褒善贬恶,使善人贵、恶人贱,善人生、恶人死。”
示例/ตัวอย่าง
其中~,尊君抑经,内夏外夷,正名谨分,也不是等闲的文字也。
★明・桑绍良《独乐园》第一折
《 前一篇 后一篇 》
[熟语, 成语]/สำนวนจีน 拼音/พินอิน
铩羽暴鳞 shā yǔ bào lín
铩羽涸鳞 shā yǔ hé lín
煞费苦心 shà fèi kǔ xīn
饱汉不知饿汉饥 bǎo hàn bù zhī è hàn jī
饱经世变 bǎo jīng shì biàn
后发制人 hòu fā zhì rén
饱飨老拳 bǎo xiǎng lào quán
保境息民 bǎo jìng xī mín
山鸡舞镜 shān jī wǔ jìng
抱不平 bào bù píng
后进之秀 hòu jìn zhī xiù
抱火卧薪 bào huǒ wò xīn
厚禄高官 hòu lù gāo guān
呼庚呼癸 hū gēng hū guǐ
闪烁其词 shǎn shuò qí cí
囫囵吞枣 hú lún tūn zǎo
善始令终 shàn shǐ lìng zhōng
擅作威福 shàn zuò wēi fú
闳言高论 hóng yán gāo lùn
瑚琏之器 hú liǎn zhī qì
上窜下跳 shàng cuàn xià tiào
虎体熊腰 hǔ tǐ xióng yāo
户告人晓 hù gào rén xiǎo
狐疑不决 hú yí bù jué
少头缺尾 shǎo tóu quē wěi
蛇心佛口 shé xīn fó kǒu
鼻头出火 bí tóu chū huǒ
怙恶不悛 hù è bù quān
身后萧条 shēn hòu xiāo tiáo
画意诗情 huà yì shī qíng